donderdag 13 november 2008

Verslag van Darja Sopacus over Shiloh





Beste mensen,

Bijgaand een verslag van Darja Sopacus, die met haar echtgenoot Eli een bezoek aan Shiloh heeft gebracht.
Omdat onze stichting " Lechaim Foundation" heeft besloten zich vooral te richten op specifieke projecten en Shiloh als eerste heeft uitgezocht, vind ik het meer dan de moeite waard om U deelgenoot te maken van haar indrukken en gevoelens.
David Rubin heeft een indrukwekkend boek over zijn ervaringen geschreven. Hij is ook de oprichter van de kinderprojecten. Zijn boek is op dit moment nog uitsluitend in het Engels verkrijgbaar.
Onderaan het verhaal vindt U de bankrekening van de stichting. Bij overboeking gaarne vermelden: Shiloh

Shalom,
Harry,


Shiloh, de hoofdstad van het Joodse volk
Op 23 oktober 2008 werden mijn man en ik door Harry Nihom, de coördinator van stichting Lechaim, opgehaald om Shiloh te bezoeken. Shiloh ligt ongeveer 15 minuten rijden van Ariel, de hoofdstad van Samaria. Een heel mooie weg waarbij we geen moment het gevoel hadden dat we in het zogenaamde bezet gebied reden.
We bezochten Shiloh om te zien en te horen hoe al die getraumatiseerde kinderen, die op verschillende manieren met terreuraanslagen te maken hebben gehad, worden behandeld.
Dat zijn kinderen die hun ouders, een broertje of een zusje, hebben verloren door terreuraanslagen of zelf slachtoffer zijn geworden.
We werden verwelkomd door David Rubin, die met zijn zoontje van nu 7 jaar 4 jaar geleden door een wonder een aanslag heeft overleefd.
Hij zegt: “Wij zijn door G’d gered”. Alles hierover is te lezen in zijn boek God, Israel & Shiloh.
Shiloh: Jozua sprak in Shiloh, zie Joz.18:3
Ook David Rubin draagt deze visie uit. Zijn woorden:
"Wij moeten het doen en G'd doet de rest. 30 jaar geleden zijn de Joden teruggekeerd naar deze plaats in Samaria en je ziet de wijngaarden weer bloeien en bossen zijn weer aangelegd".
Zie Ezechiël 36:8-11. De belofte voor het land en het volk.

Juist omdat ze allen zoveel meegemaakt hebben, jong en oud, is Shiloh een hechte Gemeente.
De kinderen komen uit de omstreken, ook uit Jeruzalem en de Jordan Valley, om te worden behandeld en om daar naar school te gaan.
Als eerste brachten we een bezoek aan de nog kleine dierentuin waar de kinderen zelf de dieren mogen verzorgen. Deze dierentuin wordt ook gebruikt voor "emotion therapy". Dieren zijn belangrijk voor genezing van getraumatiseerde kinderen. Je kunt dieren knuffelen en je kunt, ook al zit je van binnen op slot, je liefde aan hen kwijt. Het zijn allemaal erg enthousiaste kinderen, die ons ook heel spontaan kwamen begroeten.
Heel hartverwarmend voor ons, die snoetjes, die zich duidelijk in de sfeer en omgeving van Shiloh op hun gemak voelen. Van daaruit brachten we een bezoek aan de school. We bezochten een les die een groep kinderen op dat moment hadden. Zij kregen onderwijs uit het boek
Leviticus. Het is fijn om de kinderen de Thora hardop te zien lezen en zingen.Op deze manier, zei de leraar, leren ze al zingende de Thora van begin tot eind uit hun hoofd. Er wordt nog een school gebouwd, want er zijn veel kinderen in deze plaats en de hele omgeving (Gush Shiloh). Er is een wachtlijst omdat op de school in Shiloh niet alleen heel goed les wordt gegeven en voldoende tijd besteed aan de Joodse religie, maar ook om niet steeds naar school te moeten, die minstens een half uur verder rijden is en ook altijd een beetje gevaarlijk blijft. De meisjes hebben een aparte school. Volgens David was er nog zo veel op dat gebied te zien, dat we dat voor een volgende keer op ons lijstje hebben staan. Voor de noodzakelijke uitbreiding van het scholencomplex is veel geld nodig. Misschien kunnen we hier met zijn allen een steentje bijdragen. Het zou geweldig zijn als ons dat gezamenlijk zou lukken. Dan gaat de Nederlandse vlag wapperen op die historisch zo geweldige plek. Na de jongensschool te hebben bezocht, gingen we naar het fysiotherapeutische centrum. Een van de meisjes mochten we niet fotograferen omdat ze nog in een shocktoestand verkeerde. Ze verloor haar ouders bij een terreuraanslag. Bij een jongetje mochten we alleen van achteren een foto nemen. Bijna al deze kinderen hebben verschrikkelijke dingen meegemaakt. Aan de buitenkant zie je niets, maar van binnen lijden ze.
Bijna alle kinderen in de regio en daarbuiten krijgen spraak- fysieke en emotionele therapie. Dat gebeurt met muziek, met paarden, met schilderen en met speciale lichamelijke oefeningen.
Zonder het Shiloh kinderen fonds, opgericht door David Rubin, zou dat niet mogelijk zijn. Alle leraren, sociale werkers, begeleiders zijn professionals en kosten geld.
Door de muziek komen de kinderen van binnen uit vrij. De kinderen hebben veel woede in zich, maar door de muziek laten ze hun gevoelens los. De therapeute is hun begeleidster en contactpersoon. Ook de spraaktherapie is belangrijk. Er was daar een lief knulletje met het Downsyndroom. Fijn was om te zien de blijheid die het kind uitstraalde.
We gingen door naar de kunsttherapie en maakten kennis met de therapeute Batsheva.
Zij werkte voorheen in de Hightech, maar tijdens een aanslag werden haar beide ouders vermoord. Ze heeft daarna 3 jaar kunstacademie gedaan en nu begeleidt ze kinderen met kunst om hun en haar eigen trauma te verwerken. Er is geen enkel kind in Shiloh die niet iets te maken heeft gehad met een aanslag. Door kunst en de kinderen creatieve opdrachten te geven, komen deze gevoelens naar boven en kan er makkelijker aan worden gewerkt. Ook ontmoetten we Orit een klein meisje wat op dat moment aan het turnen was. Ze liet ons zien hoe te kunnen klimmen en oefeningen aan het rek te doen. Haar vader werd in een bus in de rug geschoten en kan niet goed meer voor zijn gezin, dat uit 8 kinderen bestaat, zorgen. Zij is een indirect slachtoffertje. Zo gaat het met vele gezinnen daar. We waren ook nog even in de snoezelkamer (een Nederlands product) die gebruikt wordt voor erg getraumatiseerde kinderen. Op dat moment was er nog niemand aanwezig. Dus daar schrijven we een volgende keer over.

Therapeutisch paardrijden
Daarna reden we naar het westelijke gedeelte van Shiloh naar Givat Harel, waar de ranch ligt die opgericht is door de broers van de 19 jarige Harel Oz bin Nun, die door een aanslag in Samaria vermoord werd.
De ranch wordt geleid door zijn broer Daniël, die ook de paarden traint.
De kinderen komen uit Shiloh en omgeving, uit Ariel en Ma'aleh, Ephraim en het gebied rondom de Jordaan. Dus kinderen van Noord-Samaria tot het Zuiden.
Het zijn kinderen uit alle culturen waarvan er bij zijn die hun ouders verloren hebben.
Ze mogen ook zelf mee helpen om de paarden te verzorgen. De ranch biedt een vrolijke en zonnige aanblik en is een aanwinst voor de behandelingen.
In het programma zitten op dit moment 30 kinderen die motorische en emotionele problemen hebben. Ook hier moet aan uitbreiding worden gewerkt.
Ze hebben meer dan de nu aanwezige 4 paarden nodig!

Nadat we alles bezichtigd hadden nam David ons mee naar Tel Shiloh en mochten we de grond betreden waar Jozua het land binnen kwam en waar ook nog de oude ruïnes liggen van de Kaänanieten.
Een hele ervaring en zeker als je kijkt naar de prachtige bergen en de weg die de aartsvaders gelopen hebben komende uit Beersheva.
Nadat we 5 uur in de weer geweest waren mocht ik David een check overhandigen van geld van giften door ons bijeen gebracht.

Het was een geweldige dag en ik hoop dat door dit kleine artikel meer mensen gemotiveerd worden om een bijdrage te leveren aan Shiloh's children fund en Shiloh tijdens een verblijf in Israel, zullen opzoeken. Het was voor ons een onvergetelijke belevenis.

Darja.

Stichting LeChaim
Israeli Victims of Terror
Lorreinenplein 9
3813 HE Amersfoort

Emailadres: veer123@xmsnet.nl
Rabobank Voorne- Putten Rozenburg
Rabo 11.77.23.800
Bank Identificatie Code (BIC):
RABONL2U
IBANNUMMER:
NL87 RABO 0117 7238 00