Drie weken geleden waren mijn vader en ik, in Sderot om ondermeer te praten over het theater project. Stichting Lechaim gaat dit project ondersteunen. Ik was er om een sfeer verhaal te maken voor het NIW, het Nieuw Israëlitische Weekblad, over de moeilijke situatie in deze geteisterde stad. De realiteit van Sderot: een miljoen mensen in continue angst. Sderot, een plaats met rond de 18.000 inwoners en ongeveer 10 kilometer van Gaza. Sderot en omgeving worden al meer dan 8 jaar door kassam raketten bestookt, dag in, dag uit. Tijdens de oorlog in Gaza was dit nieuws. Maar doorgaans zijn de aanslagen slechts korte mededelingen. Noam Bedein is oprichter van het Sderot Media Centrum, een nieuwsagentschap. Het is opgericht met als doel de situatie van de mensen in Sderot en de gehele westelijke Negev een gezicht te geven. Als ik om negen uur binnenkom in zijn kantoor zijn er net twee kassams gevallen, midden in de stad. “Het is meer dan een maand geleden dat er een zogenaamd staakt het vuren werd afgesloten. Dat was op 18 januari. Sindsdien zijn er meer dan 100 kassams in deze omgeving gevallen”, vertelt Noam. “Nog steeds vallen ze iedere dag, het is een groot menselijk drama wat zich hier afspeelt ”. Twee jaar geleden besloot hij het centrum op te richten. Het is een non-profit organisatie en niet gebonden aan welk instituut dan ook. “Wat hier gebeurt is de realiteit van Sderot. In dit gedeelte van Israel leeft een miljoen mensen in continue angst. Er groeit een generatie kinderen op die niet beter weten dan dat zij moeten rennen voor hun leven”. De raketten vallen vrijwel altijd in de morgen, rond negen uur. Dan gaan de kinderen naar school, de ouders naar het werk en gaan de winkels open. Door voor een dagelijkse update te zorgen van alles wat zich hier afspeelt, wil het centrum balans in de verhalenstroom brengen. Op hun website staan video’s, foto’s en worden verhalen gepubliceerd. Het centrum heeft de afgelopen jaren meer dan 4.000 gasten ontvangen, waaronder media, diplomaten en studenten. Zij worden rondgeleid met het doel de realiteit van het dagelijkse leven in Sderot te laten zien. Die realiteit is 10.000 raketten in 8 jaar, vele honderden gewonden, vele duizenden getraumatiseerd en oneindig veel huizen en bezittingen vernield. Noam: “Die realiteit is ook een hele generatie kinderen die met een trauma opgroeien en die zullen zorgen voor een tweede generatie met trauma’s. Er is geen land in de wereld dat zou tolereren dat een stad jaren lang bestookt wordt. Geen enkel land”. “De foto’s van Gaza maken indruk op de hele wereld. Ook al gaat het om terroristen die daar huis houden. Huilende kinderen, bloed, doden… dat spreekt aan. G’d zij gedankt is het aantal gewonden hier relatief klein. Maar dat betekent niet dat de schade, de geestelijke schade, niet enorm is. En probeer dat maar over te brengen. Waar het door komt weet ik niet, en ik wil ook geen politiek verhaal houden, maar om de een of andere reden vindt de wereld, en ook Israel, het heel gewoon dat dit gedeelte van het land, 1 miljoen mensen, continue, tot en met vandaag, dag en nacht in angst leven. Dat ze niet meer dan 15 seconden hebben om naar een veilig onderkomen te hollen!”
Een van de projecten waar het centrum op dit moment mee bezig is, is een theater programma. Veertig jonge meisjes krijgen therapie, theater therapie, om zich te uiten. Zij leren hun ervaringen en trauma’s onder woorden te brengen. Het project wordt begeleid door een psycholoog, een sociaal werker en een theater producent. De meisjes schrijven hun eigen script. Van die verhalen wordt een theaterproductie gemaakt en zo snijdt het mes aan twee kanten. Enerzijds door de meisjes te helpen over hun trauma’s te praten en anderzijds door de wereld te tonen wat zich hier afspeelt. Het plan is om het theater in binnen- en buitenland te laten optreden, zowel in het engels als ivriet.

http://www.sderotmedia.com/bin/videos.cgi?q=watch&id=2318

Joanne Nihom